To, jak jesz Ty lub Twoje dziecko, to zwykle odbicie czegoś głębszego. Pomagam to uporządkować i naprawić.
Przykładowe zagadnienia, w których pomagam, to:
√ przejadanie się
Zbyt częste jedzenie może być sygnałem potrzeb zupełnie innych niż głód.
√ jedzenie przed ekranem
Jedzenie wyłącznie z telefonem
lub laptopem to coraz częstszy problem u dzieci.
√ jedzenie w pokoju
Gdy dziecko chce jeść samo, to problem, który dotyka i jego, i rodzinę.
√ konflikty przy stole
Posiłki mogą łączyć, nie dzielić. Pokażę Ci, jak to osiągnąć.
√ ciałopozytywność
Nie ma jednej obowiązkowej urody, ale jest jedno zdrowie i jedno życie.
√ gdy dieta to za mało
Czasem godzina rozmowy może dać więcej niż lata zadręczania się ograniczeniami żywieniowymi.
√ gdy ćwiczenia to za mało
Nasze ciała mają swoją mądrość i naturalne mechanizmy regulacji. Przemoc potrafi je zaburzyć.
√ oddzielne posiłki
Inne posiłki dla dziecka i reszty rodziny to trudność pod wieloma względami. Rozwiążemy je.
Odpowiednie odżywianie zapewnia organizmowi potrzebne składniki odżywcze, energię do funkcjonowania i ochroną przed chorobami. To nie jedzenie jest problemem, a rola przypisana jedzeniu, np. jedzenie jako pocieszyciel, sposób na uspokojenie. Każdy z nas wie, co jest zdrowe, ale:
Jak to zrobić, żeby jeść to, co nam służy, jak jeść tyle, ile organizm potrzebuje, zbudować poprawną relację z jedzeniem?
Oto jedna z ważniejszych informacji dotyczących odżywiania młodzieży i wyborem niewartościowych produktów:
Dopamina to neuroprzekaźnik odpowiedzialny za CHCENIE, który jest związany z odżywianiem. Transmituje sygnały między komórkami nerwowymi. Wpływa na większość trudności związanych z odżywianiem osób dorosłych, w tym chęci przerwania „uzależniających” nawyków związanych z jedzeniem. Ważna jest wiedza – jaką rolę pełni dopamina w zachowaniach związanych z żywnością, a dokładniej w związku z pożądaniem „niezdrowych” produktów spożywczych.
Kiedy doświadczamy przyjemności, jak np. jedzenie pysznego jedzenia, uprawianie seksu, mózg wydziela większe ilości dopaminy.
Hipersmaczne jedzenie
Jedzenie zarówno wpływa na produkcję i uwalnianie dopaminy w organizmie. Nadmierne spożywanie jedzenia może prowadzić do wzrostu poziomu dopaminy w mózgu. Dopamina jest neuroprzekaźnikiem, który jest zaangażowany w regulację nagrody. Gdy jedzenie jest atrakcyjne lub odczuwamy głód, nasz mózg uwalnia dopaminę, co powoduje uczucie przyjemności i satysfakcji.
Jedzenie wysokokaloryczne i bogate w cukry i tłuszcze, może prowadzić do przewlekłego stymulowania układu nagrody w mózgu.
Efektem tego może być „uzależnienie” od niketórych produktów spożywczych i wzrost tolerancji, co oznacza, że potrzebujemy większych ilości jedzenia, aby osiągnąć ten sam poziom przyjemności.
Ponadto, nadmiar jedzenia może prowadzić do otyłości, która jest związana z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu nagrody i obniżonymi poziomami dopaminy. Tego rodzaju dysfunkcje mogą prowadzić do większej chęci spożywania więcej jedzenia i trudności w kontrolowaniu apetytu.
Bez odchudzania
Dopamina nie jest bezpośrednio zaangażowana w proces odchudzania. Jednak może odgrywać pewną rolę w kontroli apetytu i jedzeniu poprzez wpływ na układ nagrody mózgu i regulację nastroju.
Badania sugerują, że wahania poziomu dopaminy mogą wpływać na preferencje żywieniowe jednostki. Przede wszystkim, wysoki poziom dopaminy może być związany z większą skłonnością do wybierania „niezdrowej” żywności. Ta sytuacja może wynikać z faktu, że takie jedzenie jest często źródłem natychmiastowej przyjemności, co prowadzi do chwilowej aktywacji układu nagrody w mózgu.
Z drugiej strony, niski poziom dopaminy może wpływać na preferencje „zdrowej” żywności, takiej jak warzywa, owoce i pełnoziarniste produkty zbożowe. Ta sytuacja wynika z faktu, że takie jedzenie nie jest tak intensywnym źródłem nagrody, ale może przyczynić się do długoterminowej satysfakcji i zdrowia.
Ważne jest jednak pamiętanie, że w żywieniu młodzieży branie pod uwagę innych czynników, takich jak sen, aktywność fizyczna i zdrowe relacje społeczne, które również odgrywają rolę w regulacji poziomu dopaminy w organizmie.